woensdag 26 september 2012

Ditjes en datjes


Meet the teacher

Donderdag 20 september is de ouderavond op school. De ouders worden welkom geheten door head of school, Mr. Polson. Hij geeft uitleg over het Engelse curriculum en vertelt over het Reward System. Volgende week is de speelplaats klaar en na de Golden Week vakantie mogen de kinderen hun winteruniform aan. Vanaf 29 oktober is het verplicht om in winteroutfit naar school te gaan.

Daarna kan iedereen kennis maken met de klassenleraar(es). Deze vertelt waar aan tot aan het Kerst reces in de klas wordt gewerkt. Naast het gebruikelijke Rekenen, Engels en Chinees werken de kinderen aan een project over bergen in de wereld.

De avond wordt afgesloten met een buffet. De cateraar die de lunch voor de kinderen verzorgd laat van alles proeven. Er zijn verschillende soorten vlees, veel groenten, rijst en noedels. En natuurlijk de overheerlijke toetjes waar Lars me al voor had gewaarschuwd. Ik begrijp nu waarom Lars alles heerlijk vindt tussen de middag op school. Dat is nog eens een ouderinfo avond.
Meet the teacher


Yammie, prima eten wat de kids krijgen voor lunch

Fietsen 

We hebben wel fietsen gekocht. Ja, dat is wel spectaculair te noemen. Via collega’s had Henk 2 adressen gekregen waar ze goede fietsen zouden verkopen. Dus zaterdagochtend met brief in de taxi en 20 minuten later en zweet op de rug vanwege halsbrekende toeren van de taxichauffeur, werden we voor een super mooie fietsenwinkel afgezet. En zie daar ook de Rabobank vertegenwoordigd, jaja, vanwege de Giant fietsen.

Al gauw hadden we alle drie een prachtige fiets uitgekozen. En dan nog iemand vinden die ze wil verkopen. Nou, NOT. De dame achter de toonbank wil er nog wel achter vandaan komen. Natuurlijk spreekt ze geen woord Engels. We proberen met handen en voeten, boekje met Chinese woorden te vertellen dat we deze fietsen graag willen kopen. De dame doet geen enkele moeite. Ze lacht wat schaapachtig en verdwijnt weer achter de toonbank. Verbluft kijken we elkaar aan. Dan maar aan de heer vragen die druk bezig is een fiets te repareren. Ook hier nul op het rekest. Nog een poging bij de dame. We drukken haar de rekenmachine in haar handen en vragen hoeveel de fietsen moeten kosten. Ze waagt zich niet aan de onderhandelingen. En ik geef de moed op. Met een stevige vloek (in het Nederlands) loop ik de winkel uit. Suffe Chinezen. Zo goed gaat het nou ook weer niet in China dat je, voor Chinese begrippen, peperdure Giant fietsen niet wil verkopen.
Soms is het lastig om met Chinezen om te gaan...ggrrr...!

We houden een taxi aan die ons naar de tweede winkel brengt. En zie daar: ook Giant fietsen. En ze hebben precies hetzelfde assortiment. Het is een klein winkeltje en alle fietsen staan dicht tegen elkaar aan. Er is geen mogelijkheid binnen om ze te proberen. Geen probleem we mogen ze voor de winkel op straat testen. Natuurlijk levert dat weer veel bekijks op van de lokale bevolking. Het is lunchtijd en de restaurantjes naast de fietsenwinkel zitten behoorlijk vol. De gasten laten hun eten voor wat het is en staan voor de ramen te kijken als Lars zijn fiets op het trottoir test.

In de winkel is een alleraardigst meisje, jawel ze spreekt een woordje Engels. De keuze is snel gemaakt. Een ander zadel op de fiets van Ingrid en een boodschappenmandje voorop. Een fietspomp, 3 sloten en de deal wordt gemaakt. Vanavond worden de fietsen thuis afgeleverd. En dan betalen. Helaas de buitenlandse creditcards werken niet, en de Chinese kaarten zijn nog niet binnen. We hebben wel wat cash bij ons, maar niet zoveel om 3 fietsen te betalen. Dus….Henk op pad om ergens geld te tappen. Zoals ik al eerder schreef werken niet alle geldautomaten voor buitenlandse passen. Maar het fietsmeisje gaat mee en bij de 2e bank is het raak. Gewapend met een dikke bundel ‘Geld van het Volk’ is Henk binnen 20 minuten weer terug.

’s Avonds om 19.00 uur worden de fietsen keurig bij de compound afgeleverd. Heerlijk om een fiets te hebben. Nu kan ik tenminste gemakkelijker boodschappen halen en ben niet meer afhankelijk van taxi’s.
Rabo

En een helm voor Lars


 Hollandse BBQ

Zondag is het tijd voor een BBQ. Wij zijn door het NBSO in Nanjing uitgenodigd voor een Hollands onder onsje. Met de familie S. vertrekken we om 13.30 uur per auto naar Nanjing. Het is goed 1,5 uur rijden, maar de kinderen hebben het achterin geweldig naar hun zin.

Al gauw vinden we het huis waar we moeten zijn. Kan niet missen, de rood/wit/blauwe vlaggetjes hangen te wapperen in de bomen. We worden welkom geheten met een glas champagne en heerlijke bitterballen. Het is een gezellige boel. We maken met heel wat mensen kennis. De meeste wonen en werken in Nanjing of directe omgeving. Sommige wonen er al meer dan 10 jaar. Na de bitterballen, blokjes kaas met augurk, wordt om een uur of 5 de BBQ aangestoken. De kinderen spelen met elkaar in het tegenoverliggende speeltuintje en bakken koekjes met elkaar.
vlaggen

oranje meisjes

koekjes bakken