zondag 21 oktober 2012

Van 1 tot 10....



Een aantal weken geleden ben ik begonnen met Chinese les. Jeetje, de hersenen moeten wel werk leveren. Het is niet gemakkelijk, vooral de uitspraak is een groot probleem. Voor je het weet scheld je iemand uit, terwijl je probeert te zeggen dat je een tomaat wilt kopen. Inmiddels zitten er 5 lessen van elk 2 uur op (doodvermoeiend) en kan ik in ieder geval tot 10 tellen. Samen met P. volg ik bij haar thuis de lessen, het is erg gezellig. We willen alles weten hoe we op de vers markt groenten en fruit moeten bestellen en wat er wordt gezegd bij het afrekenen. Hier hebben ze het niet over 35 Yuan, maar over 3,5 Yuan. Ik heb al heel vaak met te weinig geld in mijn handen gestaan. Suffe witneus zie je ze denken. En dan ook nog de gebaren die bij de getallen horen is compleet anders dan bij ons. 6 vingers opsteken bij de sinaasappelman betekent helemaal niet dat je 6 sinaasappelen wilt kopen, het gebaar kennen ze hier niet. Je steekt je duim en pink in de lucht (de andere 3 vingers laat je niet zien) en dat betekent dan 6. Tis maar dat je het weet!

We leren het standaard Chinees, ook wel Mandarijn genoemd. De Chinese tekens laten we voor wat ze zijn, we leren het vanuit het Pinyin. Dit is een vereenvoudigde vorm van het Chinees, ontwikkeld in de jaren 50 van de vorige eeuw. 

Alles draait om 4 tonen. De toontekens staan altijd boven de klinker.
Om je voor te stellen hoe de vier tonen klinken geef ik je een korte beschrijving:
De eerste toon is zo hoog als je persoonlijke stembereik kan zijn, zonder te schommelen J
Het ziet er zo uit boven de letter a: ã

De tweede toon is stijgen en klinkt alsof je een vraag stelt. Hij loopt van het middelste niveau van je stem naar het hoogste niveau.
Het ziet er zo uit boven de letter a: á

De derde toon daalt en stijgt weer. Hij start iets onder het middenbereik van je stem en daalt dan diep, waarna hij aan het eind weer een beetje stijgt.
Het ziet er zo uit boven de letter a: ă

De vierde toon is vallend en klinkt alsof je iemand een bevel geeft (in tegenstelling tot de meer klagende 2e toon). De vierde toon begint hoog en valt snel.
Het ziet er zo uit boven de letter a: à


Ze zeggen dat Chinees gemakkelijker is dan Nederlands. Je hoeft namelijk geen werkwoorden te vervoegen! Je hoeft geen verschillende tijden van werkwoorden te leren! Je hoeft bij zelfstandige naamwoorden geen verschil te maken tussen enkelvoud en meervoud! Je hoeft je niet druk te maken over het geslacht van zelfstandige naamwoorden! Je kunt hetzelfde woord zowel voor het onderwerp als voor het lijdend voorwerp gebruiken!


Tellen van 1 tot 10 in het Chinees

Benodigdheden:
Rechter- en/of linkerhand.
Twee tot vijf vingers.

Stappen:

Yi (een)
één: yi, spreek uit ie
Steek je wijsvinger in de lucht.
 
èr (twee)
twee: èr, spreek uit ar
Steek je wijs- en middelvinger omhoog, zodanig dat je handpalm naar je gesprekspartner wijst.
 
sān (drie)
drie: sān, spreek uit san

 Steek je duim, wijsvinger en middelvinger omhoog. Je handpalm wijst naar je gesprekspartner.

sì (vier)
vier: sì, spreek uit sjeuh

Steek vier vingers in de lucht en vouw je duim over je handpalm.

wŭ (vijf)
vijf: wŭ, spreek uit oehoe

Steek gewoon je hand op.

Tot zover niets nieuws onder de zon, maar vanaf nu wordt het spannend.

liu (zes)
zes: liu, spreek uit li-joo

Steek je hand op en vouw de drie middelste vingers over je handpalm.

qi (zeven)
zeven: qi, spreek uit t jie

Houd je hand omhoog en druk je duim tegen je wijs- en middelvinger. De overige twee vingers vouw je naar binnen over de handpalm.

bā (acht)
acht: bā, spreek uit baa

Steek je duim en wijsvinger omhoog. De andere drie vingers vouw je over de handpalm naar binnen. (Dit is hetzelfde gebaar als iemand figuurlijk doodschieten, maar nu houd je je hand op in plaats van dat je hem naar buiten draait.)

jiŭ (negen)
negen: jiŭ, spreek uit  djoho

Houd je wijsvinger in de lucht, vouw je middelvinger, je ringvinger en pink over je handpalm en leg je duim daarover heen. Buig nu je wijsvinger.
(Vermijd dit gebaar in Nederland, tenzij je het manvolk wil pesten).

tien: shí, spreek uit sje r (als shirt)

Voor het getal tien heb je zowel je linker- als rechterhand nodig. Sluit alle vingers, behalve je twee wijsvingers. Druk de binnenkant van de rechterwijsvinger op de binnenkant van je linker wijsvinger (maak dus een kruis zoals je de duivel verjaagt).
Blijf je liever met één hand tellen? Maak een vuist met je rechterhand.

Veel plezier met deze eenvoudige Chinese les :-)





Oh...kom maar eens kijken



Het vorige blog eindigde met de komst van de verhuisdozen. Heel lang geleden (begin juli) werden in Breda binnen no time 16 dozen met veel vakkundigheid ingepakt. Ze gingen op weg naar China. Het zou ongeveer 8 a 9 weken duren voordat ze in China zouden aankomen. Inderdaad na 9 weken kregen we bericht dat de kist was aangekomen. Goed zo dachten we, dan komen onze spullen over een week of 2 in Changzhou aan. Helaas! De Chinese afdeling van de Relocater dacht daar anders over. Er moest een nieuwe importvergunning komen, omdat onze spullen in Changzhou ingevoerd zouden worden en niet in Shanghai. ???? Dat wisten jullie toch vanaf het begin, waarom komt dat nu pas ter sprake? Afijn, een hele reeks van mails over en weer volgden. De vergunning moest en zou er komen en natuurlijk een extra rekening. En dan zou Henk ook nog naar Nanjing moeten om zijn papieren te laten zien, nee mailen kan niet, het moet origineel zijn. Pfff…
Gelukkig is de Nederlandse afdeling van het bedrijf ingesprongen. Niks extra rekening, zorg dat het geregeld wordt Shanghai! En natuurlijk liep het tegen the golden week aan, dan gaat customs voor een week op slot, legt iedereen op de kantoren het werk neer, maar we hadden goede hoop dat de spullen toch op 28 september geleverd zouden worden. NOT! De dame met de mierzoete naam dacht er niet over om flexibel te zijn. Op 28 september om 17.00 uur krijgen we een mail dat ze op 8 oktober a.s. een mail stuurt waar in een afspraak voorstel voor levering staat. Zo gaat dat in China, je neemt niet de telefoon om een afspraak te maken, nee je stuurt op het laatste moment een berichtje dat je volgende week een afspraak zal gaan maken. De mail van ons richting de mierzoete dame was niet mals. Uiteindelijk heeft ze toch nog geregeld dat op maandag 8 oktober 2012 (3 maanden later!) de verhuisdozen worden afgeleverd.
En ja hoor, precies op het afgesproken tijdstip staan de verhuismannen (nou ja, magere jongetjes) voor de deur. Alles verloopt soepel. Het feest van uitpakken kan beginnen. Erg fijn je eigen spullen te zien, te voelen, schoon te maken en in kasten te leggen of te hangen. Je vindt de gardes van de mixer, maar in welke doos zou de mixer zitten. Blijkt dat die gewoon nog thuis staat, boven in het rechtse keukenkastje! Dus niet mixen in China. Tot nu toe heb ik in de winkels nog geen mixers gezien. Hoewel er op bijna alle artikelen in Nederland staat dat ze in China gemaakt zijn, is het hier niet te koop. Chinezen mixen misschien niet?



En dan is er die week nog een verrassing. Nog een doos! En wat is dat leuk een pakje te krijgen. Wat er uit komt is nog leuker, pepernoten, kruidnoten, taaitaai, stroopwafels, roggebrood. Yammie! Grappig dat er in de doos een kaart zat van China Customs, de inhoud is bekeken en goed bevonden. Tja, wat wil je ook wanneer de omschrijving is dat het Sinterklaas souvenirs betreft. Geen Chinees weet wat Sinterklaas is. Al met al is het pakketje 10 dagen onderweg geweest. Het kostte wel een bom duiten, maar de ontvangers zijn er super blij mee.




De andere Nederlandse familie heeft veel problemen met spullen die vanuit Holland zijn opgestuurd. Hele waslijsten moeten worden ingevuld, voor wie is het bestemd, wat is de relatie van de zender tot de ontvanger, en heeft de ontvanger een verblijfsvergunning, en weet de ontvanger meer te vertellen over de zender en waarom is het gestuurd en waarvoor is het nodig? De spullen, voornamelijk melkpoeder en andere babyspullen staan al een week of 4 bij customs. Heerlijk soepel gaat het hier in China, vooral veel vragen, maar niets geven. Je zou het mis hebben bij het inklaren, dan verlies je misschien je baan als stempelaar wel.

En volgende week komt er weer een pakje. Via een online winkel in Shanghai heb ik brood besteld. Het brood dat hier te koop is, met uitzondering van 1 broodsoort bij Tesco, is niet te eten. Het is altijd zoet. Vorige week was ik bij de Bake Shine (een soort bakker) hier aan de overkant en ze hadden ogenschijnlijk heerlijke bruine volkoren broodjes. Gekocht voor zondagochtend. Helaas, binnen in het broodje zat een dikke laag suiker. Getver…  Het zal vast wel op het bordje hebben gestaan, maar " ikke niet kunnen lezen"! 
Van een aantal dames bij de lady's lunch had ik goede ervaringen gehoord met de online bakker, dus heb ik en bestelling geplaatst. Er wordt 1 x per 2 weken geleverd in Changzhou, dus nog een klein weekje wachten voor we een heerlijke volkoren boterham kunnen eten. En misschien wel met kaas!

Inmiddels heb ik ook een ‘baantje’. De Parent en Friends Association (zeg maar de oudervereniging) op school is opgericht en ik heb me laten strikken om secretaris te worden. De eerste vergadering zit er op. Nou dat was ook een toestand. Er zijn 3 witneuzen en 7 dames uit Korea en 1 uit China. En als je weet dat deze culturen eigenlijk helemaal niet zelf mogen en kunnen nadenken, dan voel je misschien aan dat het allemaal niet van een leien dakje ging. Zijn wij in het Westen gewend met ideeën te komen, in de andere cultuur is dat niet gebruikelijk. Daar wacht je af tot hoger hand je een bevel geeft, dat je dan gedwee op volgt. Zo moet er volgende week een activiteit rondom International Day worden georganiseerd. De witneuzen hadden ideeën over spelletjes voor de kinderen, verschillende standjes waarin je iets van je land laat zien, eten en snoep uit je land, enz. Uiteindelijk vonden de andere dames dit een goed idee, maar hoe ze het gaan aanpakken, daar moet volgende week nog een keer over vergaderd worden.
Tijdens de oprichting van ‘de vereniging’ had de directeur gezegd dat er in het Engels met elkaar gecommuniceerd wordt. De kinderen op school mogen ook niet onderling in hun eigen taal met elkaar praten, ook zij moeten alles in het Engels doen. Nou blijkt dat er 1 Koreaanse dame Engels spreekt en de anderen geen woord buiten de deur spreken. Lekker om zo te vergaderen. Het gaat eerst in het Engels, dan is er iemand die in het Koreaans en in het Chinees te boel vertaald, dan volgt er onderling discussie en dan wordt de hele discussie in het Engels vertaald. Je voelt de bui al hangen…een vergadering duurt veel te lang. De chair (voorzitter) spreekt geen woord Engels, is niet gewend om een vergadering te leiden, is niet gewend om uit zich zelf te praten. Kortom…..het is een puinhoop. Maar hoe ga je het aanpakken om zeer voorzichtig duidelijk te maken dat de functie van chair misschien niet een goede keuze van haar is geweest. Je weet…..dat is gezichtsverlies en Aziaten zijn heel snel, zeg maar altijd, op hun tenen getrapt als ze kritiek krijgen. Ik ben er wel achter dat ik hier grote problemen mee heb. Ok, het is niet altijd leuk om kritiek te krijgen, maar ik zeg maar zo: van fouten moet je leren. Hier is fouten maken een grote deuk in je image.
Van de vergadering had ik keurige minutes (notulen) gemaakt en aan iedereen gestuurd. Blijkt de computer van the chair bijlages niet te kunnen openen. Ook zo iets, niet de dame die de bijlages niet kan (lees weet) openen, nee het ligt aan de computer. Hoezo zelf fouten maken, dat kan niet in Azië!



woensdag 10 oktober 2012

Happy Holiday



Vanwege het Mid Autumn Festival en de Nationale Feestdag op 1 oktober, de Golden Week, hebben ruim 1 miljard Chinezen vakantie.
En ook wij gebruiken deze week om een stukje van China te verkennen.

We vliegen vanaf Changzhou Airport naar Guilin in de provincie Guangxi, gelegen in het zuidwesten van China. Het is al middernacht wanneer we aankomen, maar de taxichauffeur is van onze vertraging op de hoogte. Over de rustige weg van Guilin Airport brengt hij ons in anderhalf uur tijd naar Chaolong Village, zo’n 4 kilometer van het supertoeristische Yangshuo. Het plaatsje ligt in een prachtig dal tussen de Karstbergen.

Bij Yangshuo Outside Inn www.yangshuo-outside.com hebben we een kamer gereserveerd. Nadat de nachtportier ons de kamer heeft gewezen, laten we gauw de klamboes boven de bedden zakken en vallen in een rusteloze slaap. Ja, bedden in China zijn hard. Je ligt niet in je bed, maar er boven op.
De volgende dag zien we het guesthouse bij dag. De zon schijnt en na een heerlijk ontbijtje stappen we op de fiets.
Dag


Nacht
Ook hier op het platteland is het druk op de weg, maar al gauw vinden we een fietspaadje langs de Yulong rivier. Na een kilometer of wat worden we aangesproken door een vriendelijke Chinese dame. Of we een bamboe-raft willen huren? Nee, we fietsen liever dan ons op een vlot van bamboe te verplaatsen. We fietsen weer verder langs de rijstvelden, groente- en fruittuintjes. Helaas is de kaart niet echt duidelijk en nemen we geregeld de verkeerde zijweg. Geen nood, de Chinese dame van de bamboe raft-verhuur, volgt ons op de fiets. Ze gilt wanneer we verkeerd gaan. We gemakkelijk zo’n gids for free :-)

De dame op de fiets op de achtergrond zal ons ruim een uur volgen in de hoop een raft te kunnen verhuren



Yulong River

Overal bamboo rafts in afwachting op een huurder

Op de rivier is het druk met rafts. Het is ook een mooie dag om bruidsfoto’s te maken. We zien dan ook geregeld stelletjes in vol bruidsornaat in allerlei standjes om maar de mooiste plaatjes te krijgen. Eigenlijk raar, in China maken ze bruidsfoto’s ruim voordat de officiële dag plaatsvindt. En op de eigenlijke huwelijksdag draagt de bruid een ander kleedje.


Zijn ze wel blij?
Na een goed uur fietsen komen we uit bij Dragon Village. Eerst maar wat drinken, maar tot onze verbazing zien we de Chinese dame van de bamboeraft-verhuur weer op ons afkomen. Ze is ons de hele weg gevolgd en wil natuurlijk een raft verhuren. De prijs waarop ze inzet is veel te hoog en zoals een goed Hollander betaamt zeggen we dat tegen haar, waarop ze een nieuw bod doet. Nog veel te hoog, we gaan straks weer heerlijk op de fiets in plaats van op de drukke rivier. Het is wel een fleurig gezicht al die rafts met parasolletjes tegen de zon.
We nemen de Dragon Bridge, wel de fiets optillen, want er zijn alleen maar trapjes de brug op. Bovenaan nemen we net als iedereen foto’s. Er wordt gezegd dat het uitzicht op deze brug dezelfde is als op het Yuan 20 biljet.
Dragon Bridge

Een geweldig uitzicht op het Karstgebergte

Aan de andere kant van de rivier fietsen we weer verder. Het is er zo heerlijk rustig, zo mooi. We komen door kleine gehuchtjes, boerenhuisjes met midden in de woonkamer een grote LCD tv. We rijden door thee- en katoenplantages en veel te vlug naar onze zin zijn we weer bij ons beginpunt.
Wat doe je nog meer in Yangshuo en omgeving. We besluiten om een dagje te gaan kanoën op de Li rivier. Helaas zijn er alleen 1persoons kanoës, maar geen probleem voor onze kanjer. Hij peddelt het hele eind, toch zeker 15 kilometer, er lustig op los. Het is fantastisch om hier te varen. Rustig, op een enkele waterbuffel of visser na. Het enige dat we af en toe horen is het motor-bamboeraft-van-pvc waarop de ‘gids’ ons in de gaten houdt.
15 kilometer peddelen op de Li River

Peddelen

Het schijnt heerlijk te zijn: rivierwier

Moeder en Kind

Lekker poedelen in het heerlijke water


Overstekende eenden


Halverwege

Ja en Henk is er ook bij

Een andere fietstocht die we hebben gemaakt is naar Moonhill. Helaas waren we die dag niet de enige op de weg. Het lijkt wel een dagje naar Scheveningen. Iedereen staat in de file. En niet zoals in Nederland allemaal netjes achter elkaar. Nee, kriskras, met de fiets slalommen we tussen de auto’s door. Ons eigenlijke doel voor de dag was the Mooncave met de beroemde modderbaden. Dat zag Lars wel zitten. Helaas, zelfs op de fiets was het geen doen om door het drukke verkeer te komen. Na de lunch besluiten we dan ook om terug te gaan. Bij het andere Nederlandse guesthouse, The Giggling Tree http://www.gigglingtree.com, bekijken we de kamers en drinken een heerlijk koel biertje op het terras.

Moonhill


In de Chinese file

Ook op het water

En met de fiets

Het blijft mooi
Op 1 oktober vieren we de verjaardag van Lars met een heuse Kung Fu les voor vader en zoon en als toetje een heerlijke verjaardagstaart. Bijzonder je 11e verjaardag in China vieren! Iedereen bedankt voor de mailtjes, digitale verjaardagskaarten, Skype en What’s App’s!!!


Eerst de spieren los maken


Door de knieen

Heupen los
Draaien
Coordinatie

Kicken!!

Happy Birthday
En dan is er ook nog de kookles. Vlakbij het Guesthouse is the Yangshuo Cookingschool (www.yangshuocookingschool.com).
Vanwege de drukte in Yangshuo komt het bezoek aan de lokale markt te vervallen. Geeft niets, we bezoeken regelmatig de lokale markt in Changhzhou. Ook Lars hakt, snijdt en wokt er lustig op los. We maken heerlijke aubergines, Beer fish, gestoomde hapjes, kip met cashewnoten en natuurlijk groenten met knoflook. Na het koken eten we met alle cursisten de eigen gemaakte maaltijd op het grote terras met een prachtig uitzicht op de Karstbergen.

Een heerlijke vakantie, het smaakt naar meer… Er is nog zo veel te zien in China. Maar eerst weer terug naar de waan van de drukke stad. De school gaat weer beginnen en het werk kan niet wachten :-)
En direct na de vakantie komen de verhuisdozen!!! Goed voor een volgend blog.

Alles staat gereed om te beginnen

Alle begin is moeilijk


 
Aanwijzingen van ' Chef Henk'

In de verte de stoommandjes

Hakken, snijden met niet zo'n heel klein mes
Het eindresultaat

Aubergines Yangshuo Style, recept op aanvraag

Smikkelen
Yammie, de gestoomde hapjes zijn goed gelukt!